Zullen we weer gewoon gaan doen?

Hallo lieve lezers, het einde van de zomer is genaderd en je voelt de herfst dichterbij komen.Tijdens één van onze laatste wandelingen in de natuur zagen René en ik een mooie lange laan met aan weerszijde een rij prachtige hoge bomen, zonder iets te zeggen keken we elkaar aan en voor we het wisten liepen we de lange laan in. Na een best eindje te hebben gelopen zagen we in de verte een prachtig hek die ons naar een iets wat mysterieus kasteel leidde. Toen we dichterbij kwamen ging het piepende en krakende hek langzaam open en liepen we heel voorzichtig over de oude keien naar de poorten van het kasteel, daar aangekomen keek ik mijn ogen uit, want zo gewoon was dat kasteel voor mij niet en plotseling kreeg ik een rilling over mijn rug en stond het kippenvel op mijn armen, want waar waren we in hemelsnaam beland het leek wel een scene uit het Harry Potter verhaal.

Het leek wel of we terug in de tijd geslingerd werden, een scene uit ‘Outlanders’, (‘ je weet wel die serie op Netflix’) misstond hier ook niet.

Maar wij zijn best nieuwsgierig, dus we liepen verder en probeerde de ingang van het kasteel te vinden, want er zal best een goede reden van het universum zijn dat we hier naartoe geleid zijn.

We liepen wat heen en weer om het grote gebouw heen en ja hoor daar was de ingang, over die brug daar moesten we naar binnen. Misschien konden we binnen in het kasteel het raadsel ontdekken van onze wandeling naar de kasteeltuinen.

Eenmaal binnen in het kasteel ging ik de trap op naar één van de torens, op zoek naar een aanwijzing, waarom we hier naartoe waren geleid. In de kamers hingen prachtige schilderijen en wat mij vooral opviel was, dat de mensen die in die tijd geleefd moesten hebben ( ‘ik kwam erachter dat het kasteel uit 1600 stamde’) vooral heel klein waren . Nu werd ik toch ook wel erg nieuwsgierig naar de keuken. Hoe zag nu eigenlijk de keuken eruit en wat aten deze mensen eigenlijk. Ik liep verder door één van de vele gangen, ging een zware deur door en kwam bij de eetzaal terecht die heel mooi gedekt was.

Alles was even prachtig, de gedekte tafel, het zilveren bestek en het mooie servies in zachte tinten. Er werd dus met veel zorg aan een mooi gedekte tafel gedineerd en dat doen we vandaag de dag nog steeds, zei het meer met speciale dagen zoals met kerst. Nu werd ik eigenlijk steeds nieuwsgieriger naar de keuken, want hoe zal die eruit zien en wat aten ze in die tijd eigenlijk. Op een gegeven moment liep ik een gang in ,met een trap naar beneden en daar liep ik verder nog een hele lange gang door.

En eindelijk zag ik daar een glimp van wat op een keuken moest lijken, ik geloof dat ik hem gevonden had. Een mooie keuken met allemaal prachtig gereedschap voor de keuken. Alles was er, je kon er in de oven bakken, er was een groot oud fornuis die tegelijk dienst deed als kachel, en je kon zelfs taarten bakken. Eigenlijk gewoon een knusse keuken, die we ook in de serie ‘Down Town Abby zouden zien. Wat zou ik nu graag een historisch kookboek in handen willen hebben over wat wij Hollanders nou eigenlijk aten voordat de industrie ons voedsel verpest hebben. Eten zoals onze voorouders dat deden, zonder pakjes en zakjes. Zouden we ons gezonder voelen, zou er minder chronische ziekten zijn en waarom waren deze mensen zo klein.

Daar moest ik maar eens over na gaan denken, er is zoveel veranderd met ons eten, dat kan niet zonder gevolgen zijn. Voor mij als natuurvoeding adviseur veel werk dus om dat te gaan uitzoeken, maar ook leuk en dankbaar werk. Want hoe dan ook kleine veranderingen in je eetgewoonten kunnen soms leiden tot grote veranderingen in je gezondheid. En de dikwijls tegenstrijdige informatie over de invloed van voeding op onze gezondheid-soms alarmerend dan weer geruststellend- is voor de meeste mensen verwarrend. De voedingsleer is een relatief jonge wetenschap, terwijl toch zo duidelijk is dat er een verband bestaat tussen voeding en lichamelijke conditie. Voeding speelt bijvoorbeeld een rol in de strijd tegen hartziekten, kanker en artritis, maar kan ook helpen bij stress, slapeloosheid, onvruchtbaarheid en oververmoeidheid. En aangezien de voeding van nu niet meer voldoen aan alle gezondheidseisen en er veel mensen vitamine en mineralen tekorten hebben, kan het geen kwaad om eens het verleden in te duiken om te kijken, hoe onze voorouders erin slaagde om een zo vitaal mogelijk leven te leiden. Al met al een leuke en leerzame dag. Misschien ook een tip voor jou…neem gewoon eens een afslag naar een onbekende weg! En vooral…laten we maar weer eens gewoon gaan doen en echte voeding gaan eten!

Liefs Yvonne ❤️